در غزه خانه‌ها هر شب تنها چهار ساعت برق دارند و صفا عوده سعی دارد تمام تلاش خود را بکند تا از این زمان حداکثر استفاده را برای خلق آثارش ببرد. او پشت میزش می‌نشیند تا بی‌رحمی‌هایی را به تصویر بکشد که در نوار محاصره شده شاهد آن بوده است، در جایی که خود آن را خانه می‌خواند. این هنرمند رشتۀ کارتون مطبوعاتی و شهروند غزه، نه سال اخیر زندگی هنری‌اش را صرف نقاشی‌های تأثیرگذار از اوضاع فلسطین اشغالی کرده است. با روی کار آمدن حماس از سال 2007، اسرائیل و مصر هر دو بر آن شدند که غزه را تحت محاصره قرار بدهند. بعد از انجام دیگر وظایف زندگی، نقاشی را شروع می‌کند، اولین اتود را که می‌زند ناگاه تاریکی او، کارش، خانه‌اش و سرزمینش را فرا می‌گیرد. می‌گوید: «بدین ترتیب است که ایده‌ای روزها در ذهنم باقی می‌ماند و در نهایت تبدیل به چیز جدیدی می‌شود». وقتی موفق می‌شود بالاخره ایده‌اش را روی کاغذ پیاده کند، ترکیب معصومیت به تصویر کشیده شده و جاذبۀ موضوع ترکیبی شگفت‌انگیز خواهد بود. آثار او بر حوادث واقعی این روزهای غزه تمرکز دارد، او می‌گوید به دلیل وقایع وحشتناکی که هر روز شاهد آن است خیلی زودتر از سنش بزرگ شده است. می‌گوید: «از موضوع شناخته شدن که بگذریم، اینجا اتفاقاتی می‌افتد که انگیزه و اشتیاق را در هر آدمی می‌کُشد، اما من تا به حال به کارم تردید نکرده‌ام». صفا پس از نه سال فعالیت هنری در داخل و خارج از مرزهای کشورش تا حدی شناخته شده است. او در آخرین اثرش مرگ را در ردایی سیاه به تصویر کشده است که کودکان را در جعبه‌ای با خود می‌برد و در آن طرف‌تر دود ناشی از آتش زدن لاستیک‌ها را می‌بینیم که متعلق است به راهپیمایی «بازگشت بزرگ» فلسطینی‌ها. در آن روز 60 فلسطینی کشته شدند که 8 نفر آنها کودک بودند. در اثری دیگر که در ماه اخیر منتشر شده است، مادری فلسطینی را به تصویر کشیده است که روح فرزندش را در آغوش دارد و با لبخندی بر لب به خواب رفته‌ است. اثری دیگر، موشکی کاغذی را نشان می‌دهد بر فراز دیوار نژادپرستان‌ای که اسرائیل کشیده است و حاکی از سختی‌هایی است که مردم فلسطین با آن روبرو هستند برای ارتباط با هم‌وطنانشان در آن سوی کرانۀ باختری. عوده می‌گوید، موضوع اثر برایم مهم است و اغلب به مسائل انسانی می‌پردازم. هر گاه از فلسطین بگوشد ناگزیر پای سیاست هم به وسط می‌آید. در یک اثر، تعدادی گلوله را نشان می‌دهد که به صف ایستاده‌اند و دستی که عکس یک کودک را به آنها نشان می‌دهد تا به او شلیک کنند. «من برای انسانیت تلاش می‌کنم، برای زندگی». کارهای او به فلسطین محدود نمی‌شود، او پیش‌داوری‌های بی اساس دربارۀ زن مسلمان را هم به چالش می‌کشد. «در مورد این گونه از آثار اطمینان خاطر دارم و سعی دارم آثارم طوری باشد که مردم را به اندیشیدن وادار کنند». او علی‌رغم تمام سختی‌ها بدون وقفه به کارش ادامه می‌دهد. او سخن استاد روانشناسی‌اش را به یاد دارد که گفت: «همۀ آدم‌ها استعدادهایی دارند، مهم این است که بتوانند آن را کشف کنند». «کشیدن آثار کارتونی استعداد و توانایی من است، با اینکه دنبال کردن رویاها در غزه کار سختی است، من این کار را می‌کنم و خودم را در تک تک آثارم کشف می‌کنم».