زنده یاد رسول ملاقلی پور (1334 اردبیل - 1385) عکاس، فیلم نامه نویس، کارگردان و تهیه کننده سینما و از کارگردانان مطرح سینمای جنگ و اجتماعی ایران بود. او در نخستین روزهای جنگ به عنوان عکاس و خبرنگار در خرمشهر حضور پیدا کرد و تا زمان سقوط شهر و تبدیل آن به خونین شهر، به عکاسی از حوادث و مقاومت های مردمی می پرداخت. در روزهای آغازین انقلاب عکاسی را به طور آماتور آغاز کرد و با شروع جنگ ایران و عراق، به صورت حرفه ای به ادامه آن پرداخت و پس از آن به ساخت فیلم مستند از عملیات مختلف جنگ پرداخت و فیلم کوتاه شاه کوچک را با دوربین 16 میلیمتری ساخت که جایزه بهترین فیلم جشنواره وحدت را گرفت. او نخستین فیلم بلندش را در سال 1362 با نام نینوا با دوربین 16 میلیمتری ساخت و به این ترتیب به سینمای حرفه ای راه یافت. با ساخت پرواز در شب (1365) جایزه بهترین فیلم را از جشنواره پنجم فیلم فجر به دست آورد. با افق قدرت کارگردانی خود را به رخ همگان کشید و با ساخت مجنون و خسوف همگام با شرایط روز حرکت کرد. اما با فیلم پناهنده نزد فیلم شناسان به محبوبیت رسید و در سال 1374 اثر مهمش (سفر به چزابه) را ساخت. ظاهرا شکست این فیلم در نمایش عمومی و توقیف نجات یافتگان ملاقلی پور را واداشت تا برای جبران زیان، فیلم دیگری را رقم بزند: کمکم کن. و برای اثبات توانایی هایش یک سال بعد هیوا را ساخت که در جشنواره هفدهم فیلم فجر جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را علاوه بر جوایز دیگر برد. در سال 1378 ملاقلی پور فیلم سه اپیزودی نسل سوخته را ساخت. به اعتقاد برخی از منتقدان، قارچ سمی که در سال 1380 ساخته شد، تمام ضعف های کمکم کن و تمام قوتهای نسل سوخته را یکجا با خود داشت. فیلم میم مثل مادر ملاقلی پور که اقبال بسیار یافت نیز یکی از واپسین فیلمهای او بود.