نمایشگاه آثار محمد سلامت‌زاده با عنوان «اسید نیتریک» تا جمعه ۱۶ اردیبهشت در گالری او برپا خواهد بود. سلامت‌زاده با بیان اینکه ۵ اثر طراحی روی ورق آهن و دو کار حجمی با ترکیب مواد و فلز در این مجموعه به نمایش درآمده است گفت: من فارغ‌التحصیل رشته نقاشی هستم و زمان زیادی است که در این زمینه فعالیت می‌کنم، اما آثارم هیچ وقت یک مجموعه منسجم را شکل نمی‌دادند و آن‌ها را در نمایشگاه‌های گروهی شرکت می‌دادم. اما از سال ۹۷ طراحی را به شکل جدی‌تری پیگیری کردم و رفته رفته این طراحی‌ها روی بوم و پارچه و پس از آن روی ورق آهن آمد.

او درباره متریال کارش گفت: استفاده از این متریال از یک سو به دوران کودکی من در خوزستان و حضور زیاد فلز در آن فضا بر می‌گردد و از سوی دیگر می‌خواستم از متریال‌هایی که معمولاً مورد توجه قرار نمی‌گیرند و کم ارزش هستند استفاده کنم. علاقمند بودم کاری انجام دهم که در آن تصویرسازی نکنم. البته بعداً تصویر به وجود آمد و اتمسفری که در کار‌ها هست مناظری را تداعی می‌کند اما در کار‌های آخر منظره پردازی کمتر شده است.

سلامت‌زاده ادامه داد: کاری که روی ورق آهن انجام دادم یک شیوه خاص است که به نقاشی و تکنیک‌های معمول آن شباهت چندانی ندارد. این آثار با خراش دادن، استفاده از مواد شیمیایی، حرارت دادن و... شکل گرفته‌اند. همچنین نمی‌خواستم از رنگ در کار‌هایم استفاده کنم بلکه می‌خواستم رنگ کار‌هایم برخاسته از بطن متریال کار باشد.

محمد سلامت‌زاده افزود: شیوه کار من بداهه است، یعنی صفحه را مقابل خود می‌گذرم و روی آن کار می‌کنم تا آنچه می‌خواهم از دل تصویر بیرون بیاید. در ابتدا فقط یک خمیرمایه سایه‌وار به ذهنم می‌رسد و پس از آن شروع می‌کنم تا ببینم چه چیزی پیش می‌آید. این آثار تزیینی یا دکوراتیو نیستند بلکه به جایی از زندگی ما اشاره می‌کنند که به آن نگاه نمی‌کنیم و ساده از کنارش رد می‌شویم. می‌خواستم با گذاشتن یک مکعب یا اضافه کردن بافت به این صفحه بی‌ارزش، آن را در جامعه بیاورم تا از دیدگاه دیگری به آن نگاه شود.

او درباره حجم‌هایی که در این مجموعه به نمایش در آمده است گفت: کار‌های من معمولاً فرم گرا و مدرنیستی است، یعنی کارم از تصویر شروع می‌شود و نه از‌ایده. ساخت مجسمه‌ها معمولاً به این صورت است که متریالی در کارگاهم وجود دارد و مدتی با آن کلنجار می‌روم و بعد کنار می‌گذارم. پس از مدتی به سراغ ماده دیگری می‌روم و روی آن کار می‌کنم و در گذر زمان این بخش‌های مختلف با هم چفت می‌شوند و یک مجسمه را به وجود می‌آورند. از ابتدا طرح مشخصی برای ساخت مجسمه‌ها ندارم بلکه با مواد کار می‌کنم تا شکل بگیرند و حجم‌ها ایجاد شود.