هنرمند خیابانی، باسیل ماتسیکا، نقاشیهای دیواری از قهرمانان ورزشی و هنری امباره، یکی از قدیمیترین محلههای هراره پایتخت زیمبابوه، را نقاشی میکند. او میگوید که با قلم مو و شیشه رنگ، احساس «امید» را در میان چشمانداز طاقتفرسای فقر به مردم منتقل میکند.
در حالی که بسیاری امباره را محلهای پر از جنایت میدانند، ماتسیکای 40 ساله، زیبایی را در دیوارهای کثیف و وصلهخورده آپارتمانهای ماتاپی، که به بوم نقاشیهای دیواری غولپیکرش تبدیل شدهاند، انتخاب میکند..
او قبل از استفاده از رنگ، با طراحی تصویر با مداد شروع میکند. یک یا دو روز طول میکشد تا نقاشیهای دیواری او تکمیل شود و برخی از نوشتههای قدیمیتر روی دیوارها پوشانده شوند.
ماتسیکا میگوید: «ما معمولاً گرافیتیهای مبتذل را با نقاشی دیواری از قهرمانان محلی خود جایگزین میکنیم.»
او میگوید: «برای محافظت از کودکان و جامعه از قرار گرفتن در معرض الفاظ زشت، نقاشی میکشم. من انتخاب میکنم چیزی زیبا را از درون چیزی که جامعه آن را کثیف میداند بیرون میآورم.»
ماتسیکا میگوید: «تاریخ این محله با موسیقی، فوتبال و سینما در هم آمیخته است و خیلی از ستارههای معروف از امباره ظهور کردهاند.» بنابراین، او اغلب فوتبالیستها، موسیقیدانها و بازیگران را نقاشی میکند.
او میگوید: «من قهرمانان امباره را برای آیندگان روی دیوار نقاشی میکنم تا به فرزندانمان بیاموزم که ما افراد بزرگی در میان خود داریم. این نقاشیهای دیواری مثل یک موزه محلی است و من تاریخ خودمان را مستند میکنم تا 100 سال بعد، آیندگان بدانند که هنرمندان خاصی از امباره بیرون آمدهاند.»
آبراهام چیموتا، مدیر هنری محله امباره میگوید: «رهگذران هرگز فرصت عکس گرفتن در اینجا را از دست نمیدهند و این باعث خرسندی و افتخار است که هنر ما مورد قدردانی قرار گرفته است. حتی مردم حومه شهر به اینجا میآیند تا در کنار هنرمندان مورد علاقه خود عکس بگیرند.»
باسیل ماتسیکا امیدوار است که نقاشیهای دیواری شاد او از ستارههای موسیقی، ورزش و سینما در امباره الهامبخش دیگران باشد تا نگاهی فراتر از فقر و جنایت به محله او داشته باشند.