عکسها یادآور لحظاتاند؛ لحظاتی که اگر در مقیاس جهانی و ملی شکل بگیرند، یادآوری آنها تا دههها و گاه تا قرنها ارزشمند و تجربهساز است. رویدادی چون جام جهانی که هر چهار سال یک بار با حضور تعداد محدودی کشور برگزار میشود، از همین لحظات ناب جهانی را به کررات با خود حمل میکند و به تبع آن عکسهای مرتبط با آن هم بسیار ارزشمند و نوستالژیک است.
به گزارش سایت مجله هنرهای تجسمی، سایت فیفا در بخش موزه خود، با انتشار عکسهایی بسیار قدیمی مرتبط با رویدادهای مهم فوتبالی، تلاش کرده است یادآور این لحظات خاطرهانگیز باشد.
یکی از عکس هایی که هم اینک در نمایشگاه این موزه به صورت مجازی قابل رویت است، به سال ۱۹۳۴ برمیگردد. این عکس در پراگ پایتخت چکسلواکی به ثبت رسیده است و رژه افتخار و استقبال از تیم ملی فوتبال این کشور پس از کسب عنوان نایب قهرمانی را به تصویر میکشد.
این رویداد از ۲۷ می تا ۱۰ ژوئن ۱۹۳۴ (۶ تا ۲۰ خرداد ۱۳۱۳) در ایتالیا برگزار شد. این رقابتها، اولین دورهای بود که تیمها برای شرکت در آن باید در رقابتهای انتخابی شرکت میکردند. ۳۲ کشور به این رقابت وارد شدند و بعد از مسابقات انتخابی، ۱۶ تیم به مرحله پایانی راه یافتند. اروگوئه قهرمان دوره قبل مسابقات بهخاطر اینکه در رقابتهای ۱۹۳۰ تنها چهار تیم اروپایی دعوت آن را پذیرفته بودند از شرکت در این دوره سر باز زد. ایتالیا در بازی پایانی با پیروزی ۲ـ۱ بر چکسلواکی بدل به دومین قهرمان جام جهانی و اولین تیم اروپایی برنده این جام شد.
این عکس بازگشت تیم ملی فوتبال چکسلواکی به کشورش را نمایش میدهد. بازگشتی غرورآمیز که با استقبال پرشور مردم این کشور همراه شده بود.
عکس دیگر مربوط به از استادیوم اتیوپی در دهه ۱۹۶۰ است که در این موزه نگهداری میشود. مجموعه موزه دارای بیش از ۱۰۰۰ نمایشگاه، ۴۰۰۰ کتاب و متن و بیش از ۱۴۰۰ عکس است.
موزه فیفا، آثار، اسناد و عکسهای مهمی از فدراسیون بینالمللی فوتبال را جمعآوری، نمایش و نگهداری میکند. هدف این موزه ایجاد ارتباط و انتقال یادگارهایی از میراث فوتبال به مردم است و نشان میدهد که چگونه این ورزش رشد کرده و به یک فرهنگ جهانی تبدیل شده است.
عکس یادداشتهایی از رودلف کرایتلین، داور آلمانی در جام جهانی ۱۹۶۶
عکس بالا مربوط به یادداشت هایی است که رودلف کرایتلین، داور آلمانی، در جریان بازی بدخلق و خوی یک چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۶۶ بین انگلیس و آرژانتین در ومبلی برداشت. کرایتلین در دقیقه ۳۵ آنتونیو راتین کاپیتان آرژانتین را اخراج کرد. این بازیکن با امتناع از ترک، اقرار به بی گناهی کرد و - همانطور که یادداشت های داور نشان می دهد - درخواست یک مترجم کرد. با این حال، یادداشت ها همچنین نشان می دهد که به آرژانتینی قبلاً یک اخطار نهایی قطعی داده شده بود. در نهایت او با اکراه زمین را ترک کرد.
بازی و این اتفاق نقش مستقیمی در معرفی کارت های زرد و قرمز داشت. پس از یک چهارم نهایی، داور انگلیسی کن استون که در متقاعد کردن راتین به ترک زمین نقش داشت، در ماشین بود که توسط چراغ راهنمایی متوقف شد. چراغ های کهربایی و قرمز الهام بخش او بود و در جام جهانی بعدی در سال ۱۹۷۰، برای اولین بار از کارت ها استفاده شد.