منصور وفایی، متولد ۱۳۱۳، آخرین بازمانده نقاشی قهوه‌خانه‌ای است؛ هنری که حفظ هویت ملی‌مان کمک می‌کند. وفایی از همان کودکی به نقاشی علاقه داشت. به واسطه این علاقه‌مندی پدرش او را در دبیرستان اسدآبادی ثبت نام کرد. نزد استاد علی‌اکبر نجم‌آبادی از شاگردان کمال‌الملک نقاشی را آموخت. علاقه‌اش به روایت داستان در نقاشی او را به سمت نقاشی قهوه‌خانه‌ای سوق داد. از شاهنامه و روایات مذهبی برای خلق اثر الهام گرفت. سال ۱۳۶۹ برایش سالی مهم بود. همزمان با کنگره بزرگداشت فردوسی در تهران هنرش را به رخ کشید. داستان‌های شاهنامه با هنر او و حسن اسماعیل‌زاده برای مهمان خارجی و داخلی کنگره به تصویر درآمد و پس از آن بود که درخواست‌ها برای کشیدن نقاشی قهوه‌خانه‌ای به سمت او سرازیر شد.
او با نوآوری و تلاش مسیرش را ادامه داد تا جایی که نشان درجه یک هنری را دریافت کرد. از دیگر آثار او می‌توان همکاری با شرکت هنری یونیورسال فاین آرتز کمپانی برای تهیه بیش از ۳۰۰ تابلو نقاشی، تصویرگری داستان رستم و سهراب در قالب ۱۲ تابلو و تصویرگری روی ۵ جلد شاهنامه فردوسی را نام برد.
سیدعباس عظیمی، مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت، با منصور وفایی پیشکسوت نقاشی قهوه‌خانه‌ای، دیدار کرد و با اهدای لوح و هدیه مؤسسه از او تقدیر به عمل آورد.
