محمدحسین نیرومند مشاور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، درباره جشنواره هنرهای تجسمی فجر گفت: من از نخستین دوره شکلگیری جشنواره هنرهای تجسمی فجر درگیر کار بودم و آن زمان جای خالی جشنوارهای برای هنرهای تجسمی کاملا حس میشد. جشنواره در این ۱۴ دوره فراز و فرودهایی داشته و این مساله طبیعی است، زیرا نمیتوان انتظار داشت که همیشه در طول یک سال هنرمندان کارهای عالی تولید کند و بنابراین ممکن است در دورههایی از جشنواره کیفیت آثار پایینتر باشد.
نیرومند ادامه داد: اهمیت این جشنواره از این نظر است که اخبار آن در رسانههای مختلف منعکس شود تا این رویداد به یک جریان ملی تبدیل شود. به این ترتیب جوانها درگیر ماجرا میشوند و خانوادهها به نمایشگاه میآیند و به هنر ترغیب میشوند. ما نیاز داریم که حداقل یک بار در سال تنور هنرهای تجسمی را گرم کنیم و شاید مهمترین وظیفه این جشنواره آن باشد که هنرهای تجسمی کشور را پررنگ کند. این دیده شدن برای هنر بسیار لازم است زیرا هنر وقتی دیده شود تازه اهمیت آن آشکار میشود.
نیرومند با بیان اینکه این دوره از جشنواره زمانی کلید خورد که دولت عوض شد، افزود: این مسئله کار را بسیار سخت کرد اما به نظر من با وجود همه تغییرات، دوستان در جشنوارههای مختلف واقعا تلاش کردند تا فارغ از اتفاقاتی که معمولاً در جابجاییها رخ میدهد، رویدادهایی آبرومند را برگزار کنند.
وی با اشاره به فضای برگزاری جشنواره هنرهای تجسمی فجر گفت: در نوع طراحی فضای جشنواره کار فوقالعادهای انجام شده است. مخاطبان باید ببینند چه ظرفیت خوبی وجود دارد تا بتوانیم فضاهای بیروح اداری را تغییر دهیم. این نمایشگاه میتواند جنبه آموزشی برای ادارات و وزارتخانهها در سطح کشور داشته باشد تا ببینند چگونه میتوان با این نقشمایههای ایرانی، فضا را دگرگون کرد. حال آدمی که در این فضا قرار میگیرد خوش میشود و این بسیار مهم است. این نمایشگاه یک الگو است و سیستم اداری ما باید از این الگو استفاده کرده و آن را تکثیر کند.
نیرومند افزود: امیدوارم این هوشمندی به وجود بیاید که این کارها به نمایشگاهها و موزهها ختم نشود بلکه به زندگی مردم و اداره و محل کار بیاید. برخلاف گذشته که هنر در زندگی ما بود و حتی در ظروف کاربردی ما خوشنویسی و نقاشی وجود داشت، امروزه هنر شکل موزهای پیدا کرده است ولی ما باید زمینه را فراهم کنیم که دوباره هنر به زندگی مردم وارد شود. باید از فعالیتهای اینگونه در طراحی فضا گرفته تا آثار تجسمی به صورت تابلو، مجسمه و … در فضای زندگی مردم وجود داشته باشد و اگر این اتفاق بیفتد آنچه از فرهنگ و هنر میخواهیم درون زندگی ما ایجاد میشود.