وزنامه هنر چاپ لندن، موزه هنر دالاس این هفته نمایشگاهی از نقاشیهای ونسان ونگوگ از درختان زیتون برپا کرد. این مجموعه که شامل ۱۵ نقاشی است، پیش از به نمایش گذاشته شدن به مدت ۳ سال توسط گروهی بینالمللی از کارشناسان مورد تحقیق و مطالعات گسترده قرار گرفته و مطالب جدید و جالبی درباره آن کشف شد. از جمله جالبترین و مهمترین این یافتهها ردپای به جا مانده از یک حشره کوچک است که وقتی رنگ هنوز خیس بوده از روی یکی از این تابلوها رد شده.
این حشره که گونه آن مشخص نیست، روی شاخ و برگهای وسط نقاشی ایمپاستو (برجسته) درختستان زیتون (Olive Grove) از ونگوگ نشسته و سعی کرده بود با باز کردن راهش از بین ردهای آبی و سبز قلمو، از روی بوم فرار کند.
رد به جا مانده از این حشره که پیش از مطالعه دقیق تابلو کسی متوجهش نشده بود، ۱۸ سانتیمتر طول دارد که معادل یک چهارم ارتفاع خود نقاشی است. بقایایی از بدن این حشره پیدا نشده بنابراین معلوم نیست آیا این موجود در نهایت توانست فرار کند یا پس از آن که ونگوگ نقاشی را کامل کرد، زیر رنگهای آن مدفون شد.
از لحاظ نظری ممکن است این حشره در استودیوی ونگوگ گیر افتاده بوده باشد اما شواهد دیگر حاکی از آن است که مرحله اول این نقاشی در بیرون استودیو کشیده شده است؛ یک تکه کوچک ساقه چمن، یک بذر و ذرات شن در دل این نقاشی کشف شدند. همچنین چندی پیش در رنگ یکی دیگر از نقاشیهای این مجموعه که درختان زیتون (Olive Trees ) نام دارد، نیز بقایای یک ملخ مرده پیدا شده بود.
ونگوگ از ماه ژوئن تا دسامبر سال ۱۸۸۹ همزمان با آن که در بیمارستان روانی سن-پل در سن-رمی-دو-پروانس بستری بود، از سوژه درختستان زیتون یک مجموعه نقاشی کشید. زیتون آن زمان یکی از محصولات مهم منطقه بود.
نمایشگاه ونگوگ و درختستانهای زیتون (Van Gogh and the Olive Groves) تا ۶ فوریه سال ۲۰۲۲ (۱۷ بهمن ۱۴۰۰) در موزه دالاس برپا خواهد بود و پس از آن از ۱۱ مارس تا ۱۲ ژوئن ۲۰۲۲ (۲۰ اسفند ۱۴۰۰- ۲۲ خرداد ۱۴۰۱) به موزه ونگوگ در آمستردام هلند منتقل میشود.
ونسان ونگوگ یک نقاش پسادریافتگر هلندی در سده نوزدهم بود که از کودکی به نقاشی علاقه داشت ولی تا اواخر دهه دوم زندگیاش دست به قلم نشد. او بسیاری کارهای شناختهشدهاش را در دو سال آخر عمرش تکمیل و در یک دهه بیش از دو هزار و ۱۰۰ کار هنری شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن و بیش از هزار و ۳۰۰ نقاشی با آبرنگ، طراحی و چاپ تولید کرد.
این هنرمند پرآوازه در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی اختلال دوقطبی و فشار روحی رنج میبرد. افسردگی و مشکلات روانی او روز به روز وخیمتر میشد تا این که در نهایت در ۳۷ سالگی به زندگی خود پایان داد.