نقاش و مجسمه ساز اسپانیایی، پابلو پیکاسو یکی از مشهورترین هنرمندان تاریخ نقاشی غرب بود که در صنعت هنری کوبیسم نقش پررنگی داشت تا جایی که تا به امروز در تکامل سبک کوبیسم چیزی نتوانسته نبوغ پیکاسو را در این زمینه تعریف کند؛ همچنین او پایه‌گذار هنر انتزاعی در این عرصه بود.
پابلو پیکاسو در سال ۱۸۸۱ در اسپانیا به دنیا آمد و بزرگترین فرزند خانواده بود؛ در سال ۱۸۹۱ زمانی که پیکاسو چهارده سال داشت در دانشکده هنرهای زیبا شروع به تحصیل کرد و استعداد او بیش از پیش شکوفا شد؛ بعد از گذشت سال‌ها در سال ۱۸۹۶ پیکاسو توانست در آکادمی «رویال سن فرناندو» در مادرید به عنوان دانشجویی پیشرفته شروع به تحصیل کند.
بعد از تحصیل پیکاسو به بارسلونا بازگشت و فعالیت‌های حرفه‌ای خود را ادامه داد؛ در آن زمان بارسلونا یکی از مهمترین مراکز فرهنگی اسپانیا بود. در سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۳ پیکاسو در اسپانیا و فرانسه به طور مداوم در سفر بود و اولین نمایشگاه نقاشی انفرادی خود را در سال ۱۹۰۱ در پاریس برگزار کرد؛ در اواخر قرن بیستم پاریس مرکز هنر بین المللی در جهان بود.
در سال‌های ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ به دوره آبی پیکاسو شهرت دارد به این سبب که در این دوران بیشتر آثار او شامل سایه‌های آبی و بیجان و چهره‌های لاغر و مالیخولیایی که برخی منشأ این آثار را از افکار پیکاسو می‌دانند؛ دو نمونه از این آثار که شهرت فراوانی نیز دارند «گیتارنواز پیر» و «زندگی» هستند.
در اواخر سال ۱۹۰۴ به بعد آثار پیکاسو سبک و شکل تازه‌ای به خود گرفتند؛ در این دوران نقاشی‌های او رنگ‌هایی لطیف‌تر مانند صورتی به خود گرفتند. یکی از سبک‌های مشهور پیکاسو کولاژ بود که مشهورترین اثر او در این زمینه «همچنان زندگی با صندلی چوبی» بود.
اوایل دهه ۱۹۲۰ پیکاسو به سمت نقاشی‌های کلاسیک و واقع گرا رفت و یکی از مشهورترین آثار او در این زمینه «زن با لباس سفید» است؛ در دهه ۱۹۳۰ پیکاسو برای نمایشگاهی در پاریس اثر مشهور خود «گرنیکا» را خلق کرد که تبدیل به یکی از بهترین آثار او شد؛ گرنیکا اثری خارق العاده در تاریخ هنر مدرن است که با رنگ‌های سفید، سیاه و خاکستری آمیخته شده و تصاویری از درد و رنج‌های اجتماعی و سیاسی ارائه می‌دهد.
استالین
پیکاسو در سال ۱۹۴۷ به طور رسمی کمونیست شدن خود را اعلام کرد؛ در سال ۱۹۵۳ پیکاسو پرتره‌ای از چهره «جوزف استالین» نقاشی کرد که این موضوع به مزاج حزب کمونیست خوش نیامد و اتحاد جماهیر شوروی آثار او را تحریم کردند.
کوبیسم شاخص‌ترین دستاورد زندگی پیکاسو بود؛ پابلو پیکاسو دو ازدواج داشت و قبل از مرگش در فرانسه زندگی می‌کرد که سرانجام در سال ۱۹۷۳ از دنیا رفت.
