سوم آبان ماه مصادف با ٢٥ اکتبر؛ روز جهانی هنرمند و مصادف با سال روز تولد یکی از مشاهیر عالم هنر، نقاش، شاعر، طراح صحنه، پیکرتراش، گراورساز و سرامیک‌کار اسپانیایی و یکی از برترین و تأثیرگذارترین هنرمندان سده ۲۰ میلادی بود. پیکاسو به همراه ژرژ براک؛ نقاش و پیکرتراش فرانسوی، پدیدآورنده سبک کوبیسم است که از مشهورترین آثار او می‌توان به تابلوهای دوشیزگان آوینیون و گرنیکا اشاره کرد. پیکاسو که بیشتر عمرش را در فرانسه به سر برد، به دلیل روح جستجوگر و نوآوری، پرکاری و اثرگذاری‌اش بر معاصران، یکی از مهم‌ترین هنرمندان سده بیستم به‌شمار می‌آید.
حیوانات همیشه بخشی از هنر بوده‌اند و به طور خاص پرندگان همیشه تصویر خاصی از زیبایی را نشان می‌دهند.
پابلو پیکاسو، یکی از بهترین هنرمندان قرن بیستم اروپا، مجموعه‌ای از نقاشی‌های حیوانات داشت که صراحتاً معروف‌ترین اثر مجموعه اوست. یکی از تابلوهای او خروس جوان نام دارد. وی در تصویر کردن یک خروس جوان صرفا به بازنمایی ساده این پرنده اکتفا نکرده است. او می‌خواسته حالت پرخاشگری و گستاخی لاشعورانه آن را نشان بدهد. به همین دلیل و برای رساندن این منظور از شیوه کاریکاتور یا بیان مبالغه آمیز استفاده کرده و با چه توانایی قابل تحسینی هم این کار را انجام داده است!
تابلوی خروس جوان که در سال ١٩٣٨ با تکنیک زغال روی کاغذ و در ابعاد ٧٦ در ٥٥ سانتیمتر خلق شده است، در یک کلکسیون خصوصی نگهداری می‌شود.
در تابلوهای دیگری از پیکاسو با موضوع خروس، وی نبوغ واقعی خود را با استفاده از رویکردی مینیمالیستی از طریق رسانه‌های مختلف و یکی از برجسته‌ترین آثار حیوانی به نمایش گذاشته تا یکی از بهترین نقاشی‌های «خروس» را که در سال ١٩٣٨ به پایان رساند، به رسمیت بشناسد.
در این سال‌ها که با دوران نئوکلاسیک و سوررئالیسم مصادف شده بود، پیکاسو تصاویر رنگارنگ منحصر به فردی از یک خروس را وارد کار خود کرد. پابلو که در خلق شاهکارهایش از سبک ساده‌اندیشی (ابتدایی) استفاده می‌کرد، خروسی را ارائه می‌کند که حرکات و انحراف‌های صورت پرنده را بررسی می‌کند.
ماهیت منحصر به فرد این تصویر، تمایز کوبیسم و همچنین اکسپرسیونیسم است که او قبلاً در هیچ نقاشی حیوانی دیگری برجسته نکرده بود. قاب خروس با خط‌خطی کشیده می‌شود، این همان سبک تک خطی نیست که توسط پیکاسو در سایر پرتره‌های حیوانات به کار رفته است. از این نقطه، او از کوبیسم برای برجسته کردن الگوهای مختلف استفاده می‌کند که عمق بیشتری به تصویر می‌بخشد.
این در سر خروس بیشتر نمایان است. از این نقطه، پیکاسو اکسپرسیونیسم را با استفاده از سایه‌های تک خطی اما به شیوه‌ای رنگارنگ معرفی می‌کند. واقعیت این است که در نقاشی کمی رئالیسم وجود دارد، سایه‌های قرمز و قهوه‌ای واقع گرایانه هستند، با این وجود، سایه‌های آبی و سبز بیشتر طوطی هستند تا خروس.
سپس این یک چشم انداز منحصر به فرد از این نقاشی خاص را به ارمغان می آورد. هنگامی که از پیکاسو در مورد این نقاشی خاص پرسیده شد، گفت: "همیشه خروس‌ها وجود داشته‌اند، اما مانند هر چیز دیگری در زندگی باید آنها را کشف کنیم - خروس ها همیشه دیده شده‌اند، اما هرگز به خوبیِ آنچه در پره‌های مرکز هواشناسی آمریکا دیده می‌شود دیده نشده‌اند."
