همیشه رابطه ای بین جسمانیت و فروپاشی وجود دارد
(صفحه ۳۰۰) سطح زدایی هندسه، مصاحبه با راس بلِنکر
از زبان هنرمندان یک نوشتار تحقیقی نیست. مجموعه مصاحبه با هنرمندانی است که در اوایل دهه ی ۱۹۸۰ به شهرت رسیدند. تحسینی که من برای این هنرمندان قائلم بی حد است؛ از نظر من آن ها از مهم ترین و خلاق ترین هنرمندان این دوره اند، هر چند دیگرانی هم هستند که دوست داشتم در این مجموعه بگنجانم. به هر حال، دست کم همین که بسیاری از هنرمندانی که در این کتاب مصاحبه ندارند به کرات و در مصاحبه های مختلف ذکرشان رفته است، تا حدی مایه تسلی است.
شری لواین/ پیرو واکر ایوانز/۱۹۸۱/ صفحه ۳۱۹
این کتاب بی تعارف از منظری نیویورکی برخوردار است. منظورم این است که هنرمندان این کتاب از میان کسانی انتخاب شده اند که عمدتا آثارشان را در نیویورک به نمایش گذاشته اند.این مکان محوری ممکن است مسایل یا محدودیت های خاصی را در خوانش ما از این هنرمندان ایجاد کند و من سعی کرده ام نوعی آگاهی نسبت به این مساله را به عنوان بخشی از متن لحاظ کنم (مورد مصاحبه بنجامین بوکلو با گرهارد ریشتر را به عنوان نمود جالب این پدیده ببینید).برای توجیه این مورد باید بگویم که هنوز هم از نظر من نیویورکِ اوایل دهه ۱۹۸۰ مرکز جهان هنر بود. به عبارت دیگر رویای بیشتر هنرمندان، چه در اروپا و چه در آمریکا، هنوز این بود که در نیویورک به توفیقی برسند. این مورد همراه بود با گسترش کالایی سازی هنر؛ پدیده ای که بی شک نیویورک سهم عمده ای در آن داشت.
سیندی شرمن/ بدون عنوان شماره ۹۰/ از مجموعه صفحه وسط ها (افقی ها) ۱۹۸۱/ صفحه ۳۵۸
