سپهری به راستی در میان هم عصران خود نقاش متفاوت نگری است و وجه تمایز فاحش او را می‌توان در زاویه نگاهش به درخت جستجو کرد؛ برای واکاوی چنین موضوعی می‌توان به موزه پاسارگاد در باغ نگارستان رفت و ۱۰ تابلوی سهراب را در طبقه فوقانی به تماشا و کشف و شهود ایستاد.
گنجینه موزه بانک پاسارگاد یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های سهراب سپهری را در اختیار دارد که دربرگیرنده نمونه‌هایی شاخص از سری‌های مختلف این هنرمند بزرگ است و همواره بخشی از این آثار روی دیوار نمایشگاهی به تماشای مردم است.
نقاشی‌های سهراب چنان که در این ۱۰ اثر پیداست ترجمان نگاه اندیشه‌گی و زیبایی‌شناختی او به زندگی و محیط پیرامون است که در شعرهایش نیاز آنها را واگویه می‌کند؛ نوعی از کمینه گرایی که ریشه در عرفان و خلاصه و خالص دیدن نشأت می‌گیرد و مخاطب را به اصل و اصالت هستی اشاره می‌دهد.
راز اینکه سهراب مانند دیگر هنرمندان نوگرای هم نسل خود، راهی غرب نشد و سفر به مشرق‌زمین را برگزید و در سفر به ژاپن، در دریای ذن خود را غوطه ور ساخت، روح عرفان‌آلود اوست که در واژگان اشعارش هویداست؛ تا آن روزگاران نگاه کمال الملکی بر طبیعت نگاری رونق داشت اما سهراب با جسارتی مثال‌زدنی بخشی از درخت، فقط تنه درخت را برگزید و از زوایایی متعدد در آن به غور پرداخت.
همین اندیشه، دید و کنش سهراب را در تماشای سایر محیط پیرامون خود گسترش داد و به سبک روایی و تصویری رسید که حالا هر مخاطبی با دیدن آثار او آنها را باز می‌شناسد.
سهراب از این خلاصه کردن‌ها در نقاشی به ضرورت حذف زاوئد از زندگی تلنگر می‌زند، زیرا انگار اصل را دیدن، به آدمی آرامش می‌دهد تا کنه حیات را دریابد؛ همین جهان بینی سهراب سبب می‌شود درختان او با سایر همکارانش تفاوت تصویری و اندیشگی بنیادین داشته باشد. حتی کارهای او با تم طبیعت بی جان به چند تاش رنگی همانند چند مصرع باشکوه آهنگین بسنده شود.
موزه هنرهای تجسمی معاصر بانک پاسارگاد که مجوز رسمی از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اخذ کرده است این روزها در مجموعه باغ موزه نگارستان وابسته به دانشگاه تهران میزبان علاقمندان به هنر به ویژه دانشجویان و اساتید و پژوهشگرانی است که قصد دارند نمونه‌هایی شاخص از هنر مدرن و معاصر ایران را زیر یک سقف تماشا، بررسی و تحقیق کنند.
