یان داویدز دِی هیم/ گلدان/ 1660 میلادی
هلندی ها و فلاندری ها از به تصویر کشیدن جهان طبیعی به عنوان بیانی از برکت ابدی خداوند لذت فوق العاده ای می بردند. نقاشی‌های گل "یان داویدز دِی هیم" Jan Davidsz de Heem زیبایی گل ها را جشن می‌گیرند و در عین حال مفهوم "هنر طولانی است، زندگی کوتاه است" در نقاشی‌های طبیعت بی‌جان هلندی قرن هفدهم تجسم یافته است.
نقاشی‌های "دی هیم" همچنین نشان‌دهنده علاقه زیادی به گیاه‌شناسی در آن زمان بود، و این اثر شامل گل‌ها و گیاهان عجیب و غریبی است که از مکان‌های دور آورده شده‌اند، مانند گل لاله که در ابتدا از ترکیه در دهه 1550 به اروپا وارد شد.
"دی هیم" یکی از با استعدادترین، همه کاره ترین و تاثیرگذارترین هنرمندان طبیعت بی جان عصر خود بود. تکنیک خالص و واضح هنرمند به او اجازه می دهد تا بافت های متنوعی را به تصویر بکشد که ماهیت اشیاء، از جمله گلبرگ های گل های عجیب و غریب را به تصویر می کشد. نی بلند خمیده گندم؛ موجودات کوچک مانند پروانه ها، مورچه ها، حلزون ها و کرم ها؛ و در نهایت سطوح بازتابنده شیشه. دی هیم در این اثر با ایجاد تعادل در رنگ ها و شکل های سی و یک نوع گل، سبزیجات و غلات، چیدمانی هماهنگ ایجاد می کند. علیرغم توهم واقعیت، این دسته گل هرگز نمی توانست وجود داشته باشد، زیرا گل های مختلف در فصول مختلف شکوفا می شدند. دی هیم اغلب حیوانات و گل های خاصی را به دلیل معانی نمادین خود در آثار خود گنجانده است. سمندر که نشان دهنده تاریکی و پوسیدگی است، با گرسنگی به عنکبوت خیره می شود، در حالی که یک حلزون، یک پروانه و تعدادی مورچه روی قفسه مرمری می خزند. تصاویر یادگاری (به یاد داشته باشید که خواهید مرد) با ساقه های گندم که نماد مراسم عشای ربانی است و کرم و پروانه روی خشخاش سفید که رستگاری و رستاخیز را تداعی می کنند، متعادل می شوند.
