مصیبت کربلا / قوللر آغاسی
حسین قوللرآقاسی زادهٔ ۱۲۶۹ و درگذشتهٔ ۱۳۴۵ است. وی در کنار محمد مدبر، یکی از دو بنیان‌گذار نقاشی قهوه‌خانه‌ای شناخته می‌شود. او در پرده‌های خویش از حماسه‌های ملی و مذهبی چون لیلی و مجنون، یوسف و زلیخا، بهرام گور و موضوعات حماسی و روایت‌های عامه بهره برده‌است. او از هنرمندان و استادان نقش‌پرداز بر روی کاشی و قلمدان و از نقاشان عصر قاجار به شمار می‌رفت؛ که نقاشی هفت خوان رستم بر سردر ارگ کریم‌خان زند در شیراز یکی از اثرهای بجا مانده از او است. حسین قوللرآقاسی فن و هنر نقش‌اندازی روی کاشی و روغن‌کاری بر دیوار را از نه سالگی نزد پدر آموخت و کارگاه کاشی‌پزی پدرش در خیابان باب همایون را تا پس از درگذشت وی می‌گرداند.
مهم ترین مضمون نقاشی‌های سبک قهوه‌خانه‌ای نیز که در گذشته بیشتر رواج داشت، واقعه عاشورا و صحنه‌هایی از رشادت‌های امام حسین(ع) و یاران‌شان در جنگ حق علیه باطل بود.
این نوع نقاشی‌ها در دوران قاجار و در دوران مشروطیت اوج گرفت که مهم ترین هنرمندان این سبک حسین قوللر آغاسی، حسین همدانی، محمد مدبر و حسین تفتی بودند که آثارشان بر سه محور روایت‌های حماسی، مذهبی و بزمی متمرکز بود. از مهمترین آثار قهوه‌خانه‌ای عاشورایی، آثار حسین قوللر آغاسی است که به گفته نزدیکانش در هنگام خلق این آثار همیشه اشک بر گونه‌هایش جاری بود چون عاشقانه نقاشی می‌کرد.
این هنرمند آثار بسیاری مرتبط با عاشورا خلق کرده اما تابلوهای «مصیبت کربلا» و «بار یافتن حضرت مسلم خدمت امام حسین (ع)» بیش از سایر آثارش مورد توجه قرار گرفته است.
