«یوهانس ورمیر» نقاش مشهور هلندی بود که در عصر طلایی هلند زندگی می‌کرد و فعالیت هنری داشت. او در کنار «رامبرانت» و «فرانس هالس»‌ به عنوان مهمترین نمایندگان باروک هلندی شناخته می‌شود؛‌ با این حال اطلاعات چندانی از این هنرمند در دست نیست. به نظر می‌رسد زندگی این هنرمند همچون سوژه‌های نقاشی‌هایش آرام بوده است.

در ادامه با پنج نکته درباره این هنرمند نامدار آشنا می‌شوید:

«ورمیر»؛ یک هنرمند خودآموخته

«یوهانس ورمیر»‌ در سال ۱۶۳۲ در شهر «دلفت‌»‌ واقع در هلند جنوبی متولد شد. پدرش تاجر ابریشم بود اما سپس به سراغ اداره مسافرخانه و خرید و فروش آثار هنری رفت. شاید همین فعالیت پدر «ورمیر»‌ به او کمک کرد تحصیلات در زمینه هنر را آغاز کند. با این حال چند سال بعد پدرش با بدهکاری مواجه شد و همین مسئله می‌تواند دلیلی باشد بر ادامه فعالیت «ورمیر»‌ به عنوان یک هنرمند خودآموخته.

«ورمیر» در ۴۳ سالگی درگذشت

این هنرمند در سال ۱۶۵۳ با یک زن کاتولیک ازدواج کرد و به خانه مادر همسرش نقل مکان کرد. او در تمام عمرش به عنوان یک نقاش فعالیت کرد و در سن ۴۳ سالگی درگذشت. عشق او به زادگاهش در نقاشی «خیابان کوچک»‌ مشهود است.

نقاشی «خیابان کوچک»

این نقاشی که یکی از دو نقاشی منظره‌ای است که به دست این نقاش خلق شده است، «خیابان کوچک»‌ زندگی روزمره در «دلفت» قرن هفدهم میلادی را به تصویر می‌کشد. از جمله ویژگی‌های «ورمیر»‌ در خلق نقاشی می‌توان به توجه او به جزئیات اشاره کرد. در سال ۲۰۱۵، در نهایت موقعیت دقیق تابلو نقاشی «خیابان کوچک»‌ این هنرمند مشخص شد،‌ اما با مقایسه وضعیت کنونی و این نقاشی می‌توان دریافت تقریبا تمام بخش‌های این مکان دچار تغییر شده است.

موقعیت کنونی نقاشی «خیابان کوچک»

نقاش صحنه‌های خودمانی یا زندگی روزمره

تاکنون فقط ۳۵ تابلو نقاشی به «ورمیر»‌ نسبت داده شده است و بیشتر آن‌ها صحنه‌هایی از زندگی روزمره را به تصویر می‌کشند. موضوع اغلب نقاشی‌های او زنانی بودند که مشغول انجام کارهای روزانه همچون مطالعه نامه یا حتی ریختن شیر در ظرف هستند. اغلب سوژه‌ها در اتاقی نقاشی‌ شده‌اند که یک پنجره در سمت چپ آن قرار دارد.

یکی از مهم‌ترین ویژگی آثار «ورمیر» علاقه او به نور بود. نور آفتاب به طور طبیعی بر روی سوژه‌ها افتاده است و این هنرمند ویژگی‌های سوژه‌ها را با کمک نور و سایه به تصویر می‌کشد.

«ورمیر» تقریبا تا قرن نوزدهم شناخته‌شده نبود

این هنرمند در طول زندگی به عنوان یک نقاش حرفه‌ای مراحل موفقیت را به آرامی سپری کرد. او عضو یک گروه منطقه‌ای از نقاشان بود و با مرگش نام او هم به فراموشی سپرده شد. تا قرن نوزدهم بسیاری از آثار او به هنرمندان دیگر نسبت داده می‌شدند تا اینکه « Théophile Thoré Burger» که یک منتقد هنری فرانسوی است آثار این هنرمند را بار دیگر کشف کرد.

«ورمیر» نقاش یکی از مشهورترین آثار هنری تاریخ است

«دختری با گوشواره مروارید» مشهورترین تابلو نقاشی این هنرمند محسوب می‌شود. این نقاشی که با نام «مونالیزای شمال» هم شناخته می‌شود نماد سبکی به نام «ترونی» است. مهارت «ورمیر» در به تصویر کشیدن نور در نقاشی‌ها در نحوه نگاه این دختر و بازتاب نور در گوشواره مرواید آن مشهود است.